Powoduje deprecjację efektywności energetycznej i wyraźny sygnał dla rynku, aby nie inwestować w nowoczesne, ale kosztowne technologie przynoszące oszczędność energii. Wpłynie też na decyzje w obszarze mechanizmów wsparcia finansowego inwestycji w zakresie efektywności energetycznej, oferowanych przez komercyjne podmioty (banki, firmy ESCO) oraz zahamuje rozwój tych mechanizmów na poziomie regionalnym i krajowym. Takie podejście ograniczy innowacyjność w sektorze energii oraz ewidentnie wpłynie na ograniczenie możliwości zrealizowania przez Polskę unijnych celów w zakresie efektywności energetycznej dla 2030 roku (32,5%). Bez znacznego wzrostu poziomu efektywności energetycznej nie da się również zrealizować ambitnych celów jakie stawia nam Unia Europejska w zakresie dekarbonizacji sektora energii w perspektywie 2050 roku i celu 40% redukcji emisji CO2 w roku 2030. Wzrost efektywności energetycznej gospodarki wpływa pozytywnie na wzrost jej konkurencyjności, rynek pracy oraz zmniejszenie negatywnego oddziaływania sektora energii na środowisko. Postulujemy więc pozostawienie obecnego zapisu w prawie energetycznym.