Jedną z najważniejszych kwestii poruszanych obecnie na forach publicznych jest ochrona środowiska. Spośród pojawiających się w tym kontekście zagadnień na szczególną uwagę zasługuje rozwój zrównoważony. Idea ta zakłada, iż człowiek i środowisko żyją w pełnej harmonii – funkcjonuje taki sposób gospodarowania szeroko rozumianymi zasobami środowiskowymi, który z jednej strony zaspokaja ludzkie potrzeby, a z drugiej nie powoduje zniszczeń.
Środowisku zapewniona jest ochrona na odpowiednio wysokim poziomie, przy czym postępujący rozwój uwzględnia zarówno potrzeby żyjących aktualnie pokoleń, jak i przyszłych. Na środowisko i kwestie związane z jego ochroną patrzy się przez pryzmat zintegrowanych działań, w zakresie których bardzo ważną rolę odgrywają m. in. edukacja ekologiczna oraz rekultywacja zdegradowanych obszarów. Najważniejszymi czynnikami, za sprawą których ochrona środowiska w dzisiejszych czasach odgrywa niebagatelną rolę, są: stale rosnąca w skali globalnej liczba ludności oraz postępujący rozwój przemysłowy.
Jednym z najważniejszych praktycznych przykładów wdrażania gospodarki o obiegu zamkniętym jest koncepcja symbio-miasta powstała w Szwecji w 2008 roku. Oznacza ona uzyskanie tego samego poziomu życia przy zużywaniu znacznie mniejszej ilości zasobów i energii, w wyniku integracji rozwiązań technologicznych i funkcji miejskich.
Zderzenie megatrendów, takich jak wzrost liczby ludności czy gwałtowny przyrost klasy średniej we wschodzących gospodarkach, z takimi zjawiskami, jak wyczerpywanie się zasobów nieodnawialnych, granice odnawialności zasobów odnawialnych czy też utrata lub ograniczanie usług ekosystemów, stwarza bariery rozwoju gospodarczego.
Ograniczenie wzrostu globalnej średniej temperatury do 2°C, a może nawet 1,5°C, wymaga znacznych redukcji emisji gazów cieplarnianych. Do końca bieżącego stulecia emisja tych gazów powinna spaść do zera, a być może wręcz poniżej zera (konieczne byłoby wtedy aktywne usuwanie dwutlenku węgla z atmosfery).